เครือข่ายคุ้มครองผู้บริโภคภาคใต้

………. ต้องยอมรับว่าขนมกับเด็กเป็นของคู่กันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้    จึงมีผู้ประกอบการมากมายที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับขนมเด็ก    จึงเกิดการแข่งขันกันอย่างรุนแรงของธุรกิจและมีการกระตุ้นการบริโภคด้วยหลากหลายวิธี  ไม่ว่าจะด้วยความรู้ หรือความไม่รู้ ก็ตามที    ทำมีปัญหาเกี่ยวกับพฤติกรรมการบริโภคขนมของเด็กที่มีความรุนแรงของปัญหามากขึ้น  มีเด็กเป็นโรคอ้วนให้เห็นจนเป็นเรื่องปรกติ  เด็กฝันผุเป็นเรื่องธรรมดา  แต่ว่าเด็กเป็นโรคเบาหวานและเป็นโรคไต  คงจะไม่ธรรมดาเสียแล้วกระมัง ปัญหาดังกล่าวที่เราพบเห็นจนคิดว่าเป็นเรื่องปรกติ    แต่ส่งผลรุนแรงต่ออนาคตของประเทศชาติ  จึงเป็นที่มาของสภาผู้บริโภคจังหวัดสงขลา  ครั้งที่ 3  เรื่อง  “ ขนมเด็ก.....เรื่องเล็กจริงหรือ ”  ในวันเสาร์ ที่ 22 กันยายน 2550 ณ โรงแรมไดอิชิหาดใหญ่  จ.สงขลา  ด้วยความสนใจของเครือข่ายองค์กรผู้บริโภคจังหวัดสงขลา  เครือข่ายอย.น้อย  โซนคาบสมุทร  และเครือข่ายครูศูนย์เด็กเล็กเทศบาลตำบลพะวง  รวมถึงผู้ที่สนใจประเด็นของเด็กๆ ปัญหาและทางออกที่มีการแลกเปลี่ยนในเวทีดูจะสอดคล้องกับการสำรวจความคิดเห็น  เรื่อง “ พฤติกรรมการบริโภคขนมเด็ก ในทัศนะของผู้ปกครอง ” โดย สำนักวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยหาดใหญ่  พบประเด็นปัญหาที่ไม่แตกต่างจากภาพรวมของประเทศ และปัญหาที่เป็นปัญหาเดิมๆดังนี้

• ขนมเด็กในท้องตลาดยังขาดการตรวจสอบควบคุมแบบครบวงจรจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เนื่องจากยังพบขนมที่หมดอายุตั้งแต่ปี 2004 อยู่ในรถเข็นขายขนมหน้าโรงเรียน ทำให้ถั่วเป็นเชื้อราอาจส่งผลเป็นสารก่อมะเร็งได้ • นอกจากเรื่องสีสันน่ากิน สารเคมีเป็นพิษ รวมถึงมีแต่แป้งและผงชูรสที่พบโดยทั่วไปแล้ว สุขภาพเด็กถูกคุกคามจากการกินขนมถุง โรคอ้วนในเด็ก 20% ในพื้นที่เกิดกรณีเด็กเป็นโรคไตจากการกินบะหมี่ซองที่มีผงชูรสและรสเค็มที่หมู่บ้านบางดาน มีโอกาสเป็นไตวายเรื้อรังค่าใช้จ่ายสูงพ่อแม่ต้องดูแลตลอดชีวิต • ปัญหาภาพกว้าง ตั้งแต่เรื่อง ฉลากที่ขาดความชัดเจน ตัวเล็กมาก ได้แก่ คำเตือน เด็กอายุต่ำกว่า 3 ขวบและคนท้องห้ามกิน หรือ ควรกินแต่น้อย • เด็กเชื่อสื่อมากกว่าพ่อแม่และครู โดนครอบงำด้วยสื่อโฆษณาผ่านดารา ที่แทรกอยู่ในรายการการ์ตูนเด็ก เกมส์ ในปริมาณ และความถี่สูง

จากการระดมความคิดเห็น มีการเสนอแนวทางและการเคลื่อนต่อ

1. การตรวจสอบของหน่วยงานในพื้นที่ได้แก่ สคบ.(สำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค) สสจ.(สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด) ควรร่วมมือและดำเนินการตรวจสอบผู้ค้ารายย่อย โดยเฉพาะรถเข็นขนมหน้าโรงเรียน
2. การควบคุมกำกับฉลากก่อนออกจำหน่ายในตลาด ให้มีความชัดเจนเป็นภาษาไทยอ่านเข้าใจง่าย ทั้งคำเตือน อันตราย รวมถึงฉลากโภชนาการทีต้องระบุสารปรุงแต่งให้ชัด
3. การควบคุมการโฆษณาผ่านสื่อต่างๆ ได้แก่ ลดการโฆษณาจาก12นาทีเป็น 8 นาทีต่อชั่วโมง
   
4. การสนับสนุนทางเลือกเพื่อการบริโภคที่ดีในโรงเรียน และชุมชน เช่นมีมาตรการที่ชัดเจนเรื่องโรงเรียนปลอดน้ำอัดลม
5. เครือข่ายผู้บริโภคจังหวัดสงขลา เครือข่ายอย.น้อย จะร่วมผลักดันมาตรการขนมเด็กทั้งในระดับนโยบาย และปฏิบัติการของพื้นที่ในการกำหนดรูปแบบฉลากที่เหมาะ คัดกรองขนมได้โดยง่ายว่าชนิดใดควรบริโภคเฉพาะกลุ่มและห้ามในกลุ่มใดบ้าง รวมถึงการติดตามผ่านสภาผู้บริโภคอย่างต่อเนื่องให้สอดคล้องกับทิศทางการจัดตั้งองค์การอิสระผู้บริโภคตามมาตรา 61 ในรัฐธรรมนูญปี 50
   
   
   เครือข่ายองค์กรผู้บริโภคจังหวัดสงขลา กลุ่มผู้บริโภคเข้มแข็งสงขลา กลุ่มพิทักษ์สิทธิคุ้มครองผู้บริโภคบ้านพรุ ชมรมส่งเสริมและคุ้มครองผู้บริโภคจังหวัดสงขลา กลุ่มไทรงาม โครงการบริโภคเพื่อชิวิตสงขลา เครือข่าย อย.น้อยแหลมทอง

วันที่ 22 กันยายน 2550